Σήμερα θα σας μιλήσω για δύο βιβλία που έδωσαν μεγάλη χαρά στην μικρή μας τάξη πριν τις γιορτές. Ο λόγος για “Το μαμούν” και “Το μπλε τερατάκι” που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Μικρή Σελήνη.
Πριν σας παρουσιάσω τους δύο αυτούς τίτλους, νιώθω την ανάγκη να γράψω δυο λόγια για την εξαιρετική δουλειά που κάνει αυτός ο εκδοτικός οίκος. Κάθε βιβλίο που έχει κυκλοφορήσει (πολλά εκ των οποίων είχα τη χαρά να διαβάσω και άλλα για τα οποία μιλούν γονείς και συνάδελφοι με μεγάλο ενθουσιασμό) είναι πολύ ξεχωριστό και πρωτότυπο. Πριν λίγο καιρό είχα αναφερθεί στις “Μέλισσες” που είχα αγοράσει για δώρο το περασμένο Πάσχα και αποτελεί στολίδι για τη βιβλιοθήκη μας (δείτε εδώ γιατί).
Το “Μαμούν” και το “Μπλε τερατάκι” δεν είναι εξαιρέσεις στον κανόνα. Πρόκειται για άλλα δύο βιβλία πολύ πρωτότυπα, με πανέμορφη εικονογράφηση και όμορφα μηνύματα. Δεν θα κρύψω οτι ΛΑΤΡΕΨΑ λίγο παραπάνω το “Μπλε τερατάκι” που είναι πια από τα πολύ πολύ αγαπημένα βιβλία που έχουν έρθει στα χέρια μου. Θα ξεκινήσω, λοιπόν, με αυτό.
Το “Μπλε τερατάκι” είναι μέρος μιας σειράς βιβλίων της Olga de Dios, που μιλούν για την ενσυναίσθηση, το σεβασμό και τη διαφορετικότητα. Πρωταγωνίστρια της σειράς είναι η Ρόζα το τερατάκι, που κάνει μια μικρή εμφάνιση και σε αυτό το βιβλίο. Το Μπλε τερατάκι γεννιέται σε έναν τόπο πολύχρωμο, όπου κανένας δεν μοιάζει στον άλλο εκτός από ένα τους χαρακτηριστικό: είναι όλοι τους οι ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ. Το ένα τερατάκι πηδάει ψηλά, το άλλο είναι δυνατό και πετάει τις πέτρες μακριά, το τρίτο έχει την πιο δυνατή φωνή. Τι γίνεται όμως όταν το Μπλε Τερατάκι συνειδητοποιεί ότι δεν ξέρει σε τι είναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ; Ποια είναι η δεξιότητα στην οποία αριστεύει και τελικά τι μπορεί να κάνει με αυτά τα τεράστια χέρια; Τελικά ανακαλύπτει οτι με τα τεράστια χέρια του μπορεί να αγκαλιάζει όλο το δάσος και να ακούει τα προβλήματα των άλλων. Αυτή είναι η δική του ξεχωριστή ικανότητα!
Μέσα από αυτή την τόσο τρυφερή ιστορία που μιλάει για την αρετή της ενσυναίσθησης, τον σεβασμό και την έννοια της συνύπαρξης, η συγγραφέας μας υπενθυμίζει ότι αυτό που μετρά σε μια κοινωνία είναι η ηθική αριστεία των μελών της.
Περιττό να αναφέρω οτι τα παιδιά (Α’ Δημοτικού) ξετρελάθηκαν με το συγκεκριμένο βιβλίο. Το διαβάσαμε σε δύο δόσεις και τη δεύτερη φορά συνειδητοποίησα πόσο πολύ τους είχε αρέσει, όταν απαντούσαν με την παραμικρή λεπτομέρεια στις ερωτήσεις που τους έκανα για να θυμηθούμε όσα είχαμε διαβάσει την προηγούμενη εβδομάδα. Αν και μικρής ηλικίας, είχαν πολλά να πουν στη συζήτηση που ακολούθησε μετά την ανάγνωση και φυσικά ήθελαν να ζωγραφίσουν κι εκείνα την αγαπημένη τους σκηνή από το βιβλίο. Κάποιοι μάλιστα σκέφτηκαν και το δικό τους τερατάκι και του απέδωσαν μια ξεχωριστή ικανότητα.
Το “Μαμούν” είναι άλλο ένα ξεχωριστό εικονογραφημένο βιβλίο, αυτή τη φορά από τους Έλληνες συγγραφείς Αλίκη Γιαννάκη και Ματθαίο Αμανατιάδη. Αφηγείται την ιστορία του Ξου, ενός καλόκαρδου πλάσματος που προέκυψε από τη διασταύρωση μαμουνιού και μαμούθ, που όταν του φωνάζεις “ξου, ξου, ξου”, αντί να φύγει, έρχεται κατα πάνω σου. Τον Ξου, λοιπόν, δεν γίνεται να μην τον αγαπήσεις από την πρώτη στιγμή! Και μέσα από τη δική του ιστορία θα γνωρίσεις τι σημαίνει αληθινή φιλία, αποδοχή και αλληλεγγύη.
Ένα πρωτότυπο και πολύ “φρέσκο” παιδικό βιβλίο, με έμμετρο κείμενο που διακρίνεται από δουλεμένες ομοιοκαταληξίες και μια αφήγηση γεμάτη χιούμορ και σπουδαία μηνύματα.
Η εικονογράφος του βιβλίου Στέλλα Δημητρακοπούλου δίνει ζωή στον ήρωα της ιστορίας με τη δική της καλαίσθητη ματιά και πολύ ξεχωριστό στυλ.
Άλλο ένα βιβλίο που μπορεί να εμπνεύσει συζητήσεις μέσα στην τάξη, αλλά και στην οικογένεια και που είμαι σίγουρη πως θα αγαπήσουν μικροί και μεγάλοι! Στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου, ακριβώς κάτω από την περιγραφή του βιβλίου, θα βρείτε και παιδαγωγικό υλικό με ιδέες για δραστηριότητες.
Εύχομαι να τα αγαπήσετε όσο κι εγώ!